Chiel Hemelaar jr. haalt mooie herinneringen op aan 'vieze' droppies van Ome Ben en een logeerpartij in de Looierstraat, waarvoor dank.
Ik heb de hele site doorgespit, maar het verhaal dat Ome Ben bij ons op bezoek kwam en ons de keuze voorlegde of wij een vies droppie of een roestig dubbeltje wilde hebben, vind ik niet echt terug.
Toen onze ouders een weekeinde naar Engeland zijn geweest, hebben Klaas en ik bij ome Ben gelogeerd. Wij sliepen samen in de bovenkamer in een tweepersoons opklapbed. Toen kon je nog bij dat bed komen. Later heeft Ome Ben de hele kamer gevuld met goeie spullen en was het bed niet meer bereikbaar. Wij gingen toen ook op zondag met Ome Ben mee naar de kerk (de Duif), waar wij op onze kop kregen van ome Ben, omdat wij zaten te klieren tijdens de mis. Ik weet nog dat ome Ben vreselijk zijn best deed om het voor ons zo te maken als bij ons thuis tijdens het weekeinde. Hij bakte eieren voor het ontbijt en op zaterdagavond aten wij brood. Termen als "moet je goed luisteren" zijn al op de site terug te vinden. Ook had Ome Ben de gewoonte om een zin te eindigen met "weet je niet". Het kruis dat bij hem op de schoorsteen stond, staat nu bij mijn zoon Dennis in zijn kamer. Dit niet uit geloofsovertuiging, maar meer vanwege het feit dat hij het mooi vindt.
Chiel.
Oom Ben bracht ook wel eens van die snoepjes in een klein rond blikje mee. En die snoepjes smaakten naar zeep.
BeantwoordenVerwijderenInmiddels weet ik dat het originele cachou is. Kleine dropjes met een bloemig kruid (vandaar de zeepassociatie).
2009-07-19