(fotomontage: henk)
Als ik lees wat jullie allemaal schrijven, dan zijn dat ook mijn herinneringen. Maar toch, ik was natuurlijk het eerste nichtje van oom Ben. Als wij bij opoe en opa op bezoek kwamen en oom Ben was er ook, dan mocht ik op zijn voet zitten. Hij hield mijn handen vast en tilde me met zijn voet heel hoog de lucht in. Nou, dan weet je het wel: dikke pret en veel gegil. Of ik mocht bij hem op schoot zitten, en ook toen ik al was opgegroeid vond ik het altijd fijn als hij me begroette met ‘Saartje, mijn knie is vrij'. Hij was voor mij een oom met een hart van goud.
Er komen vast veel meer gedachten boven, maar dat lees je dan wel weer.
Zoals oom Ben altijd zei: ‘Mazzel en brochem’.
Ria Haselaar
Hallo Henk, ik bekeek weer even de weblog van onze oom. Ik vind het fotootje ontzettend leuk, dat knip- en plakwerk. Ik geloof dat ik maar bij jou in de leer kom!
BeantwoordenVerwijderen2006-10-20
Voor de oorlog had ik een vriend die Micheltje Hemelaar heette. We hebben heel veel samen gespeeld in de buurt. Ik woonde op de Vijzelgracht 35 in café Kroon. Ben nu 81 jaar oud en heb mij dikwijls afgevraagd hoe het hem is vergaan.
BeantwoordenVerwijderencokroon*kpnplanet.nl
2008-04-01
broge, brooche ( Jidd. < Hebr. berocho, zegen), zegen, zegenwens: mazzel en broge(s), (voor de hele misjpoge), heil en zegen (voor het hele gezin): Ze moeten ook leven en daarom wensch ik ze massel en broche; Nou dag Beer! Mazzel en brooge!
BeantwoordenVerwijderen