MARIEKE MOEDER VAN TWEELING

Een prachtig bericht om het jaar mee af te sluiten: Marieke Hemelaar en

Daniël de Rooij zijn maandagmiddag 19 december ouder geworden

van de tweeling Jasmijn & Aaron. Hier hun geboortekaartje:

  

FIJNE FEESTDAGEN & FOTOTOESTEL

Familie, vrienden en bekenden heel plezierige feestdagen

toegewenst en een voorspoedig 2017!

De beschikbare foto's met Ome Ben zijn zo'n beetje

geplaatst, en daarom vandaag deze kiek van een

fototoestel dat in 2004 bij het opruimen van de Nieuwe
Looiersstraat tevoorschijn kwam. Het toestel was door

de tand des tijds ernstig aangetast, maar Chiel jr. heeft
het 'boxje' weer toonbaar gemaakt én voor ons op de foto

gezet, waarvoor dank. Het is een Brits toestel merk

Supreme, en de vorige eeuw hadden wij een soort-
gelijk boxje thuis maar dan van het merk Kodak.

Henk. 
  

LOOIERSHOFJE IN LOOIERSSTRAAT

Op deze 100 jaar oude ingekleurde ansichtkaart zie je

in de Looiersstraat op nummer 20 het poortje van het

Looiershofje, tegenwoordig een rijksmonument. En het

barst in de Looiersstraat van de monumenten, zoals

je op deze lijst kunt zien.

Henk 

  

NIEUWE LOOIERSSTRAAT 62 IN 2016

Het is al weer twaalf jaar geleden dat Ome Ben overleed

en Ria Haselaar vroeg zich onderlaatst af hoe Nieuwe

Looiersstraat 62 er tegenwoordig bij zou staan. Nou, de

bovenstaande Streetviewfoto werd deze maand genomen

en op een enkel Building Support-bedrijfsbord na ziet de

etalage er na al die jaren precies hetzelfde uit, zelfs de

vitrage hangt er nog! We houden het voor je in de gaten.

Henk

  

OME BEN 88

Vandaag 88 jaar geleden werd Ben Hemelaar geboren,

een naam die bij veel familieleden en bekenden

gelukkige herinneringen oproept.

We zijn vrijwel door de afbeeldingen van deze populaire

oom heen, maar vandaag dit veertig jaar oude

GVB-abonnement met weekkaart.

  

TOESPRAAK UITVAART ANTON HEMELAAR

De uitvaart van Anton Hemelaar 29 juli was indrukwekkend.

Van Nico, de oudste zoon van de overledene, kregen we

toestemming om zijn toespraak op dit weblog te plaatsen,

waarvoor dank.

Op 28 januari 1918 werd mijn vader geboren. De kanonnen bulderden nog in Europa en miljoenen mannen stierven aan het front voor de overwinning van het vaderland.

In Vinkeveen, waar hij ter wereld kwam, was daarvan niet veel te merken. Het was nog de tijd zonder tv, radio of internet. Het dorp bestond uit niet meer dan een dijk met een zandweg daarop. In de kleine huizen was nog nauwelijks elektrische verlichting en het fornuis werd gestookt met turf. Verder gebeurde daar niet veel en als er op een dag meer dan twee auto’s door het dorp waren gereden, dan was dat het onderwerp van gesprek.

Zijn vader was turfschipper, die de turf baggerde, droogde en naar Amsterdam bracht om te verkopen. Aan het eind van de twintiger jaren verdween de vraag naar turf. Steenkool werd de nieuwe brandstof en de familie Hemelaar verhuisde naar Amsterdam. Anton miste Vinkeveen enorm en drie weken geleden vertelde hij nog dat hij toen veel last van heimwee heeft gehad. Hoewel hij meer dan 80 jaar in Amsterdam heeft gewoond, is hij nooit een Amsterdammer geworden.

Midden in de crisisjaren ging hij op veertienjarige leeftijd als vanzelfsprekend werken. Hij werd fietsjongen bij een melkboer in de Jordaan. Met een onderbreking van enkele maanden aan het eind van de Tweede Wereldoorlog, toen hij ondergedoken was, bleef hij nog zo’n 16 jaar werkzaam in de zuivel- of kruideniersbranche.

Hij moet toen al een brandende ambitie gehad hebben om na de Handelsavondschool ook zijn middenstands- en zijn melk- en kruideniersvakdiploma te behalen. Dat betekende dat hij naast een 48-urige werkweek naar de avondschool ging en huiswerk moest maken in een kamer waar nog vijf anderen lagen te slapen.

Toen hij rond zijn dertigste ging werken op de Rijksverzekeringsbank (nu de Sociale Verzekeringsbank) begon hij min of meer ongeschoold op het archief en na een paar jaar ging hij leren om hoger op te komen. Hij deed dat zo gedreven dat het ten koste ging van zijn gezondheid en moest zelfs opgenomen worden in het ziekenhuis. Toch behaalde hij het diploma in één keer en omdat papa zijn “papiertje” (zijn diploma) had gehaald kregen Tony en ik een autoped! Een blauwe.

Hij had wellicht een overdreven respect voor mensen met een hogere opleiding. Tony en ik moeten hem in onze puberjaren behoorlijk teleurgesteld hebben met onze schoolprestaties. Jos rondde zijn opleiding wel netjes achter elkaar af. Het is verder allemaal goed gekomen met ons en daar kon hij intens van genieten. Al liet hij dat niet altijd zo duidelijk blijken.

Hij had een prachtig huwelijk met mijn moeder. Een vanzelfsprekende eenheid. Mijn vader had nog wel eens last van zijn ongeduld of van snel opkomende boosheid en mijn moeder bleef dan de rust zelve.

Samen zingen bij de afwas; samen dansen in de huiskamer op muziek van de radio; samen in arme tijden, zoals in het begin van hun huwelijk, en samen in de jaren dat zij zich betrekkelijk veel konden permitteren.

Tweeëneenhalf jaar geleden was ik bij hen en maakte het volgende mee: Na de tweede gang van het kerstdiner op De Drie Hoven pakte mijn vader mijn moeder even bij de arm en zei: “smaakt het lekker?” Mijn moeder reageerde met: “Ja, en aan jou hoef ik het niet te vragen.” Waarop mijn vader mijn moeder aankeek en zei: “omdat jij er bent!”

Wat neem ik nu mee van hem? Veel. Ik noem er drie:

* Waardeer datgene dat je toekomt. Al moet je er wel voor werken! Het komt je niet aanwaaien! Hij was zelf het bewijs hoe belangrijk een goede werkkring is. Hij kon ruim 40 jaar na zijn laatste werkdag bij de “bank” er nog regelmatig over praten.

* Zijn prachtige geloofsovertuiging. Zijn godsvertrouwen was zonder twijfel, met volle overgave en zo vanzelfsprekend. Ik ging met hem naar de avondwake van tante Will, de vrouw van mijn eerder overleden ome Michel. Zijn rolstoel reed ik tot vlak bij de kist en hij boog zich voorover en zei: “Bedankt lieve Will voor de mooie liedjes en doe de groeten aan Michel!”

* De laatste jaren ging hij steeds slechter lopen en de afgelopen vier jaar zat hij helemaal vast in zijn rolstoel en dat gecombineerd met nog minder zien en horen. Ik heb mij zelf wel eens de vraag gesteld of ik zo nog verder zou willen leven.

Hij bleef opgewekt en kon het leven nemen, zoals het komt! Hij las iedere dag de krant met een loep, bleef geïnteresseerd in wat er in de wereld gebeurde en in hetgeen zijn kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen bezig hield.

Antonius Wilhelmus Hemelaar zal wel nooit in de geschiedenisboekjes komen, maar voor mij is hij de belangrijkste man in mijn leven.

Ik dank je lieve vader!

  

ANTON HEMELAAR OVERLEDEN

Ons bereikt het droeve nieuws dat oom Anton is

overleden. Wij wensen zijn echtgenote Catrien,

kinderen, kleinkinderen, achterkleinkinderen,

familie en dierbaren veel sterkte toe.
Het condoleanceregister op internet:

www.condoleance.nl/15965

• Overlijdensbericht wordt maandag/dinsdag bezorgd.

• Afscheid - De Nieuwe Ooster
Rozenburglaan 7
donderdag 28 juli 19:00-19:45 uur
Tramlijn 9 - halte Kruislaan
Buslijn 40, 41, 101, 136, 152, 157 - halte Kruislaan

• Uitvaartmis - St. Pauluskerk

Pieter Calandlaan 194

vrijdag 29 juli 14:30 uur

Tramlijn 1 - halte Hoekenes
              Buslijn 19, 192 - halte Calandlaan-Vorrinkweg 

• Begrafenis - Begraafplaats Buitenveldert

Fred. Roeskestraat 103

vrijdag 29 juli 16:00 uur

• Condoleance na afloop

Tramlijn 16 - halte IJsbaanpad

Buslijn 170, 172 - halte IJsbaanpad

  

  

CATRIEN HEMELAAR 96

Vandaag viert Catrien Hemelaar-Wit haar 96e verjaardag!

Met Ria vanmiddag op visite geweest en bijgepraat 

over familie en vroeger. Op naar de 100!

  

ANTON HEMELAAR 98 JAAR!

Oom Anton Hemelaar wordt vandaag 98 jaar!

Wij wensen hem, zijn vrouw Catrien, kinderen,

kleinkinderen en achterkleinkinderen een heel

plezierige dag toe!

Op bovenstaande foto uit 1988 poseert deze

oudste zoon van Anna en Klaas Hemelaar met

zijn jongere broers Chiel, Ger en Ben.

  

ANNA BROEKMEULEN OVERLEDEN

Ons bereikt het droevige bericht dat Anna Broekmeulen

gistermiddag is overleden, moeder van Marloes en
Martijn, oudste dochter van Jo en Jan Broekmeulen.
Anna was al enige tijd ziek. Wij wensen familie
en vrienden heel veel sterkte toe.

Van het overlijdensbericht:

De begrafenis vindt plaats op
maandag 25 januari 14:30 uur
Sint Barbara begraafplaats
Spaarndammerdijk 312
1014 AA Amsterdam