In de oude vertrouwde Amsterdamse hoofdbibliotheek aan de Prinsengracht trof ik jaren geleden een dik naslagwerk aan met Nederlandse familiewapens. Toch even kijken of Hemelaar er ook bij stond. Warempel, met als onderschrift Hemelaer (van) - Brab. Het is na de nodige taalhervormingen niet ondenkbaar dat dit wapen tot onze familie behoort, maar... er zijn natuurlijk meer hondjes die Fikkie heten. Hoe dan ook, voor de aardigheid hier een reproductie met de oorspronkelijke kleuren zwart, goud en azuurblauw.
Kijk die twee daar eens verlegen zitten, Henny en Anneke op sleepboot de Cris. Wat een mooi contrast, die twee kleintjes bovenop de grote kajuit, eind jaren vijftig.
In het kielzog van sleepboot De Cris – met Jan Broekmeulen aan het roer – binnenvaartschip de Graelima.
Het droeve nieuws bereikt ons dat Hugo Dijkman op 66-jarige leeftijd is overleden. Oom Hugo kwam al in de Looiersstraat over de vloer, maar ik herinner mij hem vooral uit de jaren '70. Hij was een goedlachse verschijning, en wanneer hij met zijn vrouw Dini op bezoek kwam, was mijn vader, Chiel Hemelaar, meteen in zijn element, en kwamen de verhalen los. Wij wensen zijn vrouw Dini en hun dierbaren heel veel sterkte toe met het verlies.
Om redenen van privacy plaatsen we slechts twee citaten uit het overlijdensbericht
Het is 1966, 17:53 uur, en al geven Ome Ben en Clemens het goede voorbeeld, de anderen trekken de stropdas los. De ooms Jaap en Ger zitten zo dicht op de kachel, dat die vast niet brandt, en toch hebben ze het warm. Is het een bloedhete zomermiddag? Is dit de Rozenstraat, zoals Nico Hemelaar vermoedt?