Oom Bens oudste broer Anton is inmiddels 89 jaar, maar beschikt nog altijd over een ijzeren geheugen. Ook over de huisdieren in de Looiersstraat weet hij het nodige te vertellen - over de poes die van de schuit mee naar de Looiersstraat verhuisde - en speciaal voor dit Benlog haalt hij herinneringen op aan de duif in de huiskamer.
''Voor de oorlog blijkt een van mijn zussen een aandoening te hebben, en een oude volkswijsheid wil dat je in dat geval een koerduif in huis moet nemen. Of die remedie afdoende werkte laten we even in het midden, maar het is een tam dier en deze soort heeft als bijzonderheid dat hij niet alleen koert, maar ook een geluid maakt dat klinkt als 'hihihihihi'.
Goed, het is een aardig beestje en zelfs tijdens de strenge hongerwinter haalt niemand het in zijn hoofd om die duif op te peuzelen. Maar zoals je weet loopt er ook een poes in huis rond, en die riskante combinatie heeft dan ook alle aandacht van mijn moeder, die er op toeziet dat de koerduif veilig in zijn kooitje zit.
17 maart 1948 wordt oma Börger 87 jaar en mijn moeder vertrekt naar Vinkeveen om de verjaardag van haar moeder te vieren. Maar als ze na afloop in de Looiersstraat terugkeert, ligt het vogelkooitje op de grond en het laat zich raden wat er gebeurd is. Na al die jaren is onze koerduif, die zélfs de hongerwinter heeft overleefd, alsnog ten prooi gevallen aan de klauwen van onze poes.''
Tja, om met Toon Hermans te spreken: 'De doif is dood'. Wie een demonstratie van het aparte koerduifgeluid 'hihihihihi' wil horen, die neemt maar even contact op met Oom Anton. Dan kun je hem gelijk feliciteren, want deze maand is hij 60 jaar getrouwd!
